- özgəyerli
- is. Yad, başqa yerli, gəlmə; yadelli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qərib — sif. <ər.> 1. Yad yerdə olan, qürbətdə yaşayan, özgə yerli, gəlmə. Dünən görürdüm ki, qərib osmanlılar qaçırlar konsulxanaya ki, təzə sultanın taxta çıxmasından yana konsula «mübarək olsun» desinlər. C. M.. Deyirlər ki, qərib yolçu bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəlmə — 1. «Gəlmək»dən f. is. Bu məktubun gəlməsini; Gözləmişdir uzun uzun. R. R.. 2. is. Yerli olmayan, özgə yerdən, kənardan gələn; yad, özgə, qərib. <Xanburabi:> Bu kimi batil fikirlər gəlmələrin uydurmasıdır. Ç.. Yalnız arvadlar və gəlmələr… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nabələd — sif. və is. <fars. na. . . və ər. bələd> 1. Bələd olmayan, tanımayan, başqa yerdən gəlmiş. Nabələd kor olar. (Məsəl). <Qəhrəman:> Qardaş, bunlar hər kəsdisə nabələd adama oxşayırlar. C. M.. Veys də, Zeynal və o biri üç nəfər də bura… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti